En daar gaan we weer.... Verwachtingen die langs elkaar heen lopen.... Taken die blijven liggen... Frustraties die oplopen....
In veel teams is de rolverdeling geen hard zwart-wit verhaal. Iedereen weet ongeveer wie waarvoor verantwoordelijk is.
Maar als de druk toeneemt, ontstaat chaos:
> Taken worden dubbel uitgevoerd, zonder dat iemand het doorheeft. Twee collega’s werken aan hetzelfde project, maar stemmen niet af. Het gevolg? Verspilde tijd en energie.
> Werk blijft liggen omdat niemand zich verantwoordelijk voelt. Iedereen denkt dat een ander het wel oppakt, totdat blijkt dat niemand het doet.
> Mensen voelen zich overvraagd, terwijl anderen juist het gevoel hebben dat ze niet worden betrokken. Zonder duidelijke rolverdeling lijkt het soms alsof werk ‘oneerlijk’ verdeeld wordt.
๐๐ฆ๐ณ๐ฌ๐ฆ๐ฏ๐ฃ๐ข๐ข๐ณ? Dit gaat niet over een gebrek aan motivatie of inzet, maar over onuitgesproken verwachtingen.
๐ช๐ฎ๐ ๐๐ฒ๐ฟ๐ธ๐ ๐ฑ๐ฎ๐ป ๐é๐น?
โ
Maak impliciete verwachtingen expliciet. Ga er niet vanuit dat iemand ‘het wel weet’. Bespreek het. Wie doet wat? Waar overlappen taken? Wat betekent “prioriteit” in de praktijk?
โ
Benoem verantwoordelijkheden, niet alleen taken. Een taak uitvoeren kan iedereen. Verantwoordelijkheid betekent: ik zorg dat het gebeurt.
โ
Check regelmatig: zitten we nog op één lijn? Teams veranderen, werk verschuift. Wat ooit duidelijk was, kan weer vervagen.
Hier gaat het vaak mis…
๐ฉ๐ฒ๐ฒ๐น ๐๐ฒ๐ฎ๐บ๐ ๐ฑ๐ฒ๐ป๐ธ๐ฒ๐ป ๐ฑ๐ฎ๐ ๐๐ฒ ๐ฑ๐ถ๐ ๐ด๐ผ๐ฒ๐ฑ ๐ฑ๐ผ๐ฒ๐ป. Totdat taken blijven liggen... Totdat iemand zich overvraagd voelt... Totdat irritaties oplopen, maar niemand ze uitspreekt...
๐๐ฏ ๐ฑ๐ณ๐ฆ๐ค๐ช๐ฆ๐ด ๐ฉ๐ช๐ฆ๐ณ ๐ฌ๐ฐ๐ฎ๐ต ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ต๐ฆ๐ข๐ฎ๐ค๐ฐ๐ข๐ค๐ฉ ๐ท๐ข๐ฏ ๐ฑ๐ข๐ด.
Niet om met post-its taken te verdelen, maar om het échte gesprek te voeren. Waar schuurt het? Waar nemen we dingen aan zonder ze uit te spreken? Hoe kunnen we slimmer samenwerken zonder dat de één overloopt en de ander zich buitengesloten voelt?
Dit soort gesprekken zijn soms confronterend, maar altijd waardevol.
Reactie plaatsen
Reacties